Fehmi Koru*
Bir siyasi suikast sonrası nasıl bir tablo ortaya çıkar?
Osmanlı’dan başlayarak geçen haftaya kadar Fazla sayıda siyasi suikastın yaşandığı bir ülkede bu türlü bir soruyu gündeme taşımanın garip olduğunun ben de farkındayım; lakin Yine de bu soruyu sormakta ve karşılık aramakta ısrarlıyım.
Neden bu türlü bir soru sorduğumun sebebi üstteki paragrafta gizli esasen.
Siyasi suikast yahut politik motivasyonlu cinayet her ülkede olur, lakin pek az ülke bizde olduğu kadar Fazla sayıda siyasi suikasta sahne olmuştur. Suikastlardan sonra yaşananlar bizde bu Cin olayların tekerrür etmesini sağlıyor.
Her Hadise sonrasında bağırıp çağırıyoruz, olayda hayatını kaybeden kişi/ler için yanıp tutuşuyoruz, fakat her birinin akabinde sormamız gereken soruları heybemizde bekletiyoruz.
Onlar yerine, hiçbir mana taşımayan sorularla kamuoyunu meşgul ediyoruz.
Ülkü Ocakları’nda bir Devre başkanlık yapmış, uzun yıllar bir siyasi partinin Kıymetli bir koltuğunu işgal etmekte olan bir siyasalın danışmanlığında bulunmuş Hacettepe Üniversitesi öğretim üyesi Sinan Ateş’in hayatını kaybettiği suikast sonrasında en Çok sorulan soru hangisi?
“MHP başkanı Devlet Bahçeli neden susuyor?” sorusu değil mi?
Buna ek olarak, iktidarın Aka ortağı Beyaz Parti’nin başkanından, hükümetin bu Cin bahislerin üzerine gitmesi beklenen içişleri ve eşitlik bakanlarından İzah bekleyenler de çıkıyor.
Konuşsalar ne olacak?
Herhalde olayı kınamaları için konuşsunlar isteniyor.
İyi de, olayı kınasalar kime ne faydası dokunacak?
Konuşsunlar istenen siyasi kimlikli şahsiyetlerin bu yolla tenkitlere daha Aleni hale gelebilecekleri ve kitlelerinin gözünde değer kaybedecekleri mi düşünülüyor?
Ne kadar saçma bir niyet.
Aslında, başta Beyaz Parti başkanı de olan Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan ve MHP başkanı Devlet Bahçeli olmak üzere, siyasi kimliğe sahip yahut iktidar sorumluluğu taşıyanların en istemeyebilecekleri şey, rastgele bir sebeple suçlanabilecekleri bir suikastın kendi devirleri ve mesuliyet alanlarında işlenmiş olmasıdır.
Cinayetle ortalarına Muhtemel olduğu kadar uzun orta koymak istemeleri doğal. Bu türlü olması benzeri olayların tekerrürünün önünü kesebileceği için faydalı da. Susarak bu türlü yapmış oluyorlar.
Konuşmaları, ne kadar aralıklı konuşurlarsa konuşsunlar, beklenen cinsten bir sonuca yaramayacaktır.
Geçmişte de o denli olmadı mı?
Hayatını suikastlarda kaybetmiş pek Fazla bedelin akabinde ülke siyaseti üzerine çöken kuşku bulutu, o olayların işlendiği devrin iktidarlarının hanesine yazılmıştır.
İktidarlar siyasi cinayetlerden, suikastlardan hoşlanmazlar halbuki.
Doğru sorularla o havayı dağıtmak gerekir; zıt halde, cinayet yoluyla siyasi Sonuç alma uğraşları sürecek ve ülkenin demokratik yeri aşınacaktır.
Nitekim geçmişte o denli de olmuştur.
Türkiye’de demokrasinin bir türlü istenilen olgunluğa ulaşamamasının bir sebebi de, cinayetlerle de siyasi Sonuç alma yolunun bir türlü kapatılamamasıdır.
Sinan Ateş’in hayatını kaybettiği cinayetin failleri aşikâr. Olayda ismi geçenlerin bazısının birinci sözlerinde kendilerini cinayetten Mesul tutulmaktan kurtaracak bir savunma düzeneği geliştirmeleri beklenebilir bir davranış biçimi. Lakin ortaya dökülen birinci bilgiler bile, olaya gerçek teşhis koymak için kâfi.
Bu noktadan sonra mesuliyet yargının ihtimamına terk edilmesi gereken alanda.
Olaya karışmış şahısların hepsi ya gözaltında ya da kısa mühlet içerisinde tıpkı akıbete uğrayabilecek durumda.
Tetikçinin hala teslim olmaması onun kendi hayatı için tehlikeli.
Suikastı planlayanlar ve icrası için şahısları görevlendirenler tetikçinin bedenini ortadan kaldırmayı da düşünebilirler zira.
Tetikçi ortada olmadığında öbür sorumluların kendilerini savunmaları daha kolaylaşır.
Suikast sonrasında yanlış yapmamak bu açıdan da kıymetli.
Necip Hablemitoğlu suikastında olayın ön hazırlığında vazife alan, keşif yapan, tetiği çekenler itirafta bulundukları halde, onları görevlendiren kişinin, hem de yakalanmamak için firar etmiş olmasına Karşın alakasını inkar etmeye çalışması herkese göz açıcı bir ikazdır.
Emniyet’in Sinan Ateş olayına yaklaşımı bu Defa yanlışlığa müsaade verilmeyeceğinin işareti.
Gözaltılar ve tutuklamalar yargının da kendi vazifesini titizlikle yerine getirme niyetinde olduğunu gösteriyor.
Geriye ne kalıyor, sürecin Çok uzamadan sonuca bağlanmasından öbür?
Medya ortamı bulandırmaktan kaçınmalı. Bir Fazla bilgiyi gazeteciler sayesinde öğrendi kamuoyu; yorumlarda da birebir mesuliyet anlayışı Yargıç olmalı.
Doğru yürütülen süreç, olayın şimdi bilinmeyen pek Fazla tarafını aydınlatacaktır.
Geçmişte yaşanan siyasi suikastlarda anlamsız sorular gündeme taşındı da ne oldu?
Son 40 küsur yılda hayatını siyasi suikastlarda kaybetmiş bedellerin cinayetleri Tüm taraflarıyla aydınlatılabildi mi?
Bu defa Sonuç alınmak ve kanın yerde kalmaması nitekim isteniyorsa sırf işe yarayacak yanlışsız sorular sorulmalı.
[Sözgelimi, iki Özel harekatçı polisin tetikçiye yol arkadaşlığı yapması hususuyla işe başlanabilir.]
Eğer bu türlü yapılabilirse, bir de bakmışsınız, Türkiye, siyasi suikastlarla Sonuç alınabilinen bir ülke olmaktan çıkıvermiş…
Siyasi hayat sağlı-sollu kıymetlere kast edilerek ulaşılan muvaffakiyetler yerine sadece milletin Özgür iradesinin Yargıç olduğu bir yere kavuşuvermiş…
Hayalci miyim?
Evet, öyleyim.
*Bu yazma fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.
Yorum Yok