Cumhurbaşkanlığı Yüksek İstişare Heyeti Üyesi Cemil Çiçek, “Siyasetin, iktisadın, hukukun, bürokrasinin can damarı ahlaki istikrar” değerlendirmesini yaptı.
Karar gazetesi müellifi Ahmet Taşgetiren, Çiçek ile görüşmesinden notları bugünkü köşesinden paylaştı. Taşgetiren yazısında şunları kaydetti:
“Devlet çekapı” başlıklı imla üzerine Yeniden arandım. Ülkenin istikrarı bağlamında koalisyonların ve Biricik başına iktidarların bedeli üzerine niyetlerini Anlatım etti. Değerlendirmelerini şöyle özetleyebilirim:
-Türkiye’de koalisyon şikâyeti ve istikrarın “tek başına iktidar”a bağlanması fikri, muhafazakâr ve milliyetçi bölümlerle eşitlik Partisi ortasına ara girmeye başlamasından sonraki Siyaset söylemidir. eşitlik Partisi’nden kurucu takımlar tasfiye edilmiş, milliyetçiler farklı parti kurmuşlar, muhafazakârlar Erbakan’ın başlattığı harekete İlgi duymaya başlamışlar ve Demokratik Parti bölünmesi gerçekleşmiş. Demirel, yine kitleleri toparlayabilmek için “istikrar”ı “tek başına iktidar”a bağlamayı bir Cin oy manipülasyonu için devreye sokmuştur. Demirel “En Aka kusurum Demokratik Parti’nin ayrılmasına Mani olamamaktır” demiştir. Demek ki, Biricik başına iktidar olabilecek tabanı korumak da Öbür koşulları Gerekli kılıyor.
-İstikrarlı devirlerin iktisat için de, ülkenin kalkınması için de faydalı olduğu, koalisyonların sıhhatli işlemediği de bir gerçektir.
-Ancak dünya örneklerine bakıldığında, 30 yıl, 40 Yıl Biricik başına iktidar olanların yönettiği ülkeler, genelde İslam ülkeleri, Esed’lerin Suriye’si, Saddam’ın Irak’ı, Mübarek’in Mısır’ı ortaya bir muvaffakiyet örneği koyamadılar.
-Buna karşılık 2. Dünya Savaşı’ndan sonra Avrupa’da nerede ise Tüm ülkeler koalisyonlarla yönetildiler. Hala de çetin koalisyon süreçlerine Karşın Avrupa’da istikrar darmadağın olmuyor.
Bunlar Cemil Bey’in yaptığı genel değerlendirmeler. Sonra “İstikrarın beş şartı”ndan bahsetti ve onları şöyle sıraladı:
1.Siyasi istikrar.
2.Hukuki istikrar.
3.Ekonomik istikrar
4.Bürokratik istikrar.
5.Ahlaki istikrar.
Bunlar, siyaset, iktisat, hukuk, bürokrasi ve ahlak alanında bir standarda ulaşmayı Anlatım ediyor.
Siyasi istikrar muhakkak ki, iktidar yahut muhalefet, sağlıklı Siyaset takımlarının ortak gayreti içinde gerçekleşir. İçleri sancılı siyasi yapılarla siyasi istikrar sağlanamayacağı üzere, kanlı – bıçaklı iktidar muhalefet bağlantısı ile de siyasi istikrar sağlanamaz.
Cemil Beyefendi, yüzde 47 oy almış bulunan Beyaz Parti için kapatma davası açılabilmesini, tüzel istikrarsızlığın örneği olarak zikrediyor. Olağan ki eski eşitlik Bakanı olarak hukuk üzerine söyleyeceği Fazla Laf var.
Sürekli Merkez Bankası Lideri değiştiriliyor olmasını ekonomik istikrarsızlığın göstergesi sayıyor. Bilmem kaç kez ihale kanunu değiştirilmesi de sanırım “ekonomide öngörülebilirlik” diye de Anlatım edilebilecek olan istikrarla alakalıdır.
Bürokrasinin devlet hiyerarşisi içinde sağlıklı bir statü çerçevesinde devinim edebilmesi, siyaseti gütmemesi ya da Siyaset tarafından hukuk dışılığa sürüklenmemesi bürokratik istikrar ile alakalıdır.
Ve ahlaki istikrar. Cemil Bey’e nazaran siyasetin de, hukukun da, iktisadın de bürokrasinin de can damarı o. O olmadı mı, hiçbir istikrar beklentisinin karşılığı oluşamaz. Her yanlışa kılıf bulan bir yaklaşımın hiçbir alanda istikrardan Laf etmesi beklenemez.”
Yorum Yok