74 ülkeden en az 7 bin kişi, arama ve kurtarma çalışmalarından sıhhat alanındaki faaliyetlere kadar Fazla farklı biçimde depremzedelere yardım etti.
BBC Türkçe’ye konuşan farklı ülkelerden yabancı arama ve kurtarma grubu işçisi, bu Aka afetin yol açtığı yıkımdan Fazla etkilendiklerini, bölge halkının yardımlarını ve cömertliğini unutamayacaklarını anlattı.
Matthias Gerber İsviçre merkezli, K9 köpekleriyle arama ve kurtarma çalışmaları yapan REDOG isimli tertiple Türkiye’ye gelen bir istekli.
Gerber, “Deprem bölgesine vardığımızda Aka bir yıkımla karşılaştık, sahiden Fazla vahimdi. Çöken binalar, altında kalan insanlar… Arama çalışmaları genel olarak zordu, zira insanların üzerinde Fazla ölçüde moloz yığını vardı. Köpeklerin saptayabilmesi için Çok koku gelmediğinden molozları daima, tekrar tekrar boşaltmamız gerekti” diyerek birinci müşahedelerini anlatıyor.
İspanya merkezli tıbbi yardım kuruluşu Samu’nun reis yardımcısı olan ve hala Gaziantep’te bulunan Borja González de Escalada, zelzele bölgesine varır afetin boyutunun ve yapılacak Fazla Çok şeyin olduğunun farkına vardıklarını Anlatım ediyor:
“Bir enkazdan başkasına hiç durmadan çalıştık. Beşerler bize Fazla Yardımcı oldu, hiç Problem yaşamadık. Herkes bize ne kadar minnettar olduğunu gösterdi. Hangi ülkeden gelmiş olursak olalım, emelimiz ya da misyonumuz ne olursa olsun herkes birbirine yardım etmeye çalıştı.”
‘Yöre halkı ile irtibata geçtik’
Yunanistan’dan zelzele bölgesine giden itfaiye komandolarından Panayottis Yannopoulos, zelzele bölgesindeki kentleri “tamamen harabeye dönüşmüş bir vaziyette bulduklarını” aktardı.
Bölgeye varan birinci gruplardan olduklarını belirten Yannopoulos, İsviçreli arama ve kurtarma takımlarıyla anlaşarak bir zelzele uyum merkezi oluşturduklarını Anlatım etti:
“Deprem bölgelerine gelen milletlerarası yardım takımları, birinci günlerde bu merkez üzerinden yönlendirildi.
“Deprem bölgelerinde yıkıntı altında kalanlar hakkında bilgi toplamak gayesiyle yöre halkı ile irtibata geçtik. Bize gösterdikleri yerlere giderek yıkıntı kurtarma çalışmalarına başladık.
“Sahada çalışmak elbette zordu. Zira her şey darmadağın olmuştu. Artçı sarsıntıların ortasında yaptığımız kurtarma çalışmalarında da zorluklarla karşılaştık.
“Zamanla yarışıyorduk. Birinci günlerde yıkıntı altından gelen seslere yük verdik.”
İsviçreli REDOG takımının yardımıyla kurtarılan bir bebek
‘Türk gruplarla dayanışma içinde çalıştık’
Japonya Memleketler arası İşbirliği Ajansı (JICA) tarafından Türkiye’ye yollanan ve sayıları 140’ı bulan arama ve kurtarma uzmanının başkanı olan Hideaki Yamamoto, alandaki gönüllülerin dayanılmaz bir dayanışma içinde olduğunu vurguladı.
Japon takım, zelzeleden 24 saat sonra götürüldükleri Kahramanmaraş’ta çalışmaya hangi binadan başlayacakları belirtilmeyince enkazda yakınları olan vatandaşların ısrarları sonucu Onikişubat mahallesindeki bir binaya gitmeye karar vermiş.
Yamamoto, birinci gece uyumla ilgili yaşanan tecrübenin akabinde Japon takımın liderliği üstlendiğini ve öbür yabancı gruplarla koordineli çalışmaya başladığını anlattı.
Ondan sonraki günlerde AFAD tarafından her gün sabah 6 ve aksam 6 olmak üzere nizamlı toplantılar yapıldığını, her grubun eline kurtarma çalışması yapılacak binaların listelerinin verildiğini ve bu biçimde çalışmaların koordine edildiğini belirtti.
Yamamoto ilerleyen günlerde AFAD’ın Japon takıma Yardımcı olduğunu, ulaştırma ve akaryakıt üzere Fazla Gerekli muhtaçlıklarını giderdiğini Anlatım etti.
‘Köpeklerin kendi vaktine nazaran arama çalışması yapılıyor’
Gösterdikleri özveri ve gayretle arama-kurtarma çalışmalarının sembolü haline gelen köpekler, takımların yaşayanları bulması ve yerlerini tespit etmesi açısından Aka bir kıymete sahip.
Arama ve kurtarma gruplarıyla birlikte çalışan köpekler, koklayarak yıkıntı altındakilerin bulunması için Özel bir eğitimden geçiriliyor.
Köpeklere verilen eğitimin birinci etabı, Evvel bulması kolay birinin yerini saptamak oluyor.
Köpekler, kayıp kişiyi bulunca oyuncaklarla ve yiyecekle ödüllendiriliyor, bu yüzden kayıp şahısları bulmayı seviyorlar.
İsviçreli takım REDOG’dan Gerber, “Daha sonra arama operasyonunun zorluğunu kademeli olarak artırıyoruz, daha az kokunun geldiği şartlar yaratıp bireylerin daha derinlerde olduğu senaryolar oluşturuyoruz. Böylelikle köpekleri daha güç şartlara alıştırıyoruz” diyerek köpeklerin eğitim sürecini anlatıyor.
İspanyol Samu tertibinden Borja González de Escalada, köpeklerin çalışma ritminin arama ve kurtarma operasyonlarının mühletini belirlediğini vurguluyor:
“Köpeklerle ne kadar mümkünse o kadar uzun mühlet çalışabiliyoruz.
“Köpekler kendi vakitlerine nazaran çalışabiliyor, onları hiç durmadan çalıştıramıyorsunuz.
“Onlar da yoruluyor. kimi kendilerini arama operasyonlarından uzaklaştırmaları gerekiyor.”
‘Bir aileyle yüzleşip yakınlarını kaybettiklerini söylemek Fazla zor’
Yabancı arama ve kurtarma takımlarını en Fazla zorlayan durum, yakınlarını arayan aile mensuplarına sevdiklerini kaybettiklerinin haberini vermek olmuş.
Ancak yabancı takımlar, ailelere en azından cenazelerini teslim edebilmenin de Değerli bir vazife olduğunu aktarıyor.
Kimi takımlar, yakınlarının bulunduğu enkazın aranması için ısrar eden depremzedeler yüzünden zorluk yaşasa da bu durumu anlayışla karşıladıklarını Anlatım ediyor.
İsviçreli takım REDOG’dan Gerber, Antakya’da yaşadıklarını şu biçimde anlatıyor:
“Antakya’da Fazla sayıda enkazda tıpkı anda çalışmamızı isteyen Lokal Kamu ile birtakım sıkıntılarımız oldu, Natürel ki Fazla çaresizdiler. Hepsine yardım edemedik.
“Bu yüzden istediğimizden daha erken bölgeden ayrılmak zorunda kaldık. Bizi kendi enkazlarına götürmek istediler, zira onlar için o taraf daha kıymetliydi.
“Bunu da Fazla düzgün anlıyorum. Fakat Fazla sonlu kaynağımız olduğu için belli bir yere konsantre olmak zorundaydık.
“Oradan en âlâ sonucu almak zorundayız, o yüzden Fazla sık yerimizi değiştiremiyoruz.”
Antakya’da yıkımın Fazla Aka olması hasebiyle Fazla Çok sayıda üzücü haber vermek zorunda kaldıklarını söyleyen bireylerden biri de İspanyol Samu tertibinden Borja González de Escalada.
“Antakya’da maalesef canlı kimseyi bulamadık, durum daha berbattı. Orada yapabildiğimiz Biricik şey, aile üyelerine sevdiklerinin artık yaşamadığını söylemek oldu” diyen Escalada, “Annelerin yıkıntı altındaki çocuklarına ya da aile üyelerine bağırması, bir Karşılık almaya çalışması, betonlara vurması, Fazla çok üzücüydü. Bir aileyle yüzleşip yakınlarını kaybettiklerini söylemek Fazla zordu” açıklamasında bulunuyor.
Macaristan’dan gelen Huba Rescue 24 arama ve kurtarma ekibi
‘Ekip önderimiz çıkardığımız çocuğun babasıyla ağladı’
Macaristan’dan giden Huba Rescue 24 arama ve kurtarma grubu koordinatörü Mark Szabo, “Hastanelerin ve ambulansların kapasitelerinin ötesinde dolu olması bir sorundu” diyerek bu sorunun yaralıların Ömür talihini Önemli oranda azalttığını belirtti.
Szabo yıkıntı başında Fazla güç kararlar vermek zorunda kaldıklarını, bunun ruhsal yorgunluğunun ağır olduğunu, “Enkazda çocukları kalan babanın yakarışlarına dayanmak kolay değil mesela. Ya da yıkıntı altında üç metre ötede babalarıyla konuşan iki kardeşi duyuyorsunuz, yüreğiniz parçalanıyor” kelamlarıyla özetledi.
Szabo, başlarına gelen ve etkilendikleri bir olayı ise şöyle anlattı:
“Bir seferinde aramayı durdurmamız istendi, zira Fazla Vakit kaybediliyordu, ancak aile oradaydı ve içeride çocuk vardı. Ben de benim çocuğum olsa gerekirse tırnaklarımla kazar, Yine kalırım orada diye düşündüm ve bize gelen direktifi reddettik. Sonunda çocuğu çıkarmayı başardık. O Vakit takımımızın şefi, ki bir baba, enkazdan kurtardığımız çocuğun babasıyla Bir arada ağladı.”
İspanya’dan zelzele bölgesine gelen GIREcan itfaiye grubunun, yöre halkının kendilerine ikram ettiği pideye ait Twitter’da paylaştığı bu fotoğraf, Çehre binlerce zevk ve paylaşım aldı
‘Duyduğumuz insan çığlıklarını hayatımızın sonuna kadar beynimizde taşıyacağız’
Dünyanın Öbür yerlerindeki afet bölgelerinde de bulunan Escalada, “Türkiye’deki insanların Fazla Cömert ve yardımsever olduğunu” söylüyor:
“İşbirliği ve hayatta kalma ruhu ile enkazdan çıkanların yardım etme isteği, Fazla etkileyiciydi. Beşerler elektrikleri ya da başlarında bir çatı olmamasına Karşın Öbür yerlere gitmek yerine, kalıp yardım etmek istedi. Bir yardım gerekirse diye günlerce sokakta uyudular.”
REDOG’dan Matthias Gerber, alanda Türk arama ve kurtarma grubu GEA ile birlikte 40 kişiyi yıkıntı altından çıkardıklarını söylerken, “Şu Lahza bile size bunu anlatırken tüylerim diken diken oluyor” tabirini kullanıyor.
İspanya’dan zelzele bölgesine gelen GIREcan itfaiye grubu de Mahallî halkın yüreğinden ve cömertliğinden Fazla etkilendiklerini vurguluyor.
Ekibin sözcüsü Juan Manuel Gómez Rama, “Sırt çantalarımızda götürdüğümüzden daha Fazla şeyle döndük, Türk beşerinin kalitesini ve direnişini daima kalbimizde taşıyacağız” diyor.
Yunan itfaiye komandosu Konstantinos Nikas ise şöyle anlatıyor bölgede yaşadıklarını:
“Yöre halkı bizi kucakladı. Bize Yemek ikram ediyorlardı. Yunanistan’dan geldiğimizi söyleyince bize kardeş muamelesi yaptılar. çok duygusal anlar yaşadık. Duyduğumuz insan çığlıklarını hayatımızın sonuna kadar hatırlayacağız.”
Yorum Yok