Ertuğrul Özkök, eşinin ismine gönderme yapan “Tansu’ya Mektuplar” başlığı altında yazdığı ve “newsletter” olarak paylaştığı yazılarında bugün, 14 Mayıs Cumhurbaşkanlığı Seçimleri’ne değindi. Özkök, “Seçimi ister Erdoğan kazansın, ister Kılıçdaroğlu… kuvvetli Biricik adam rejimi artık ‘mümkün değildir…” yorumunu yaptı.
Özkök’ün “Şu artık kesin, 14 Mayıs akşamı ‘güçlü külliye’ devri bitiyor” başlıklı yazısı şöyle:
Şu artık kesin, 14 Mayıs akşamı ‘güçlü külliye’ periyodu bitiyor
En ciddisinden, daha az ciddisine Tüm anketlere baktım. Biricik tek inceledim.
İyi bir trend okuyucusuyum…Trendleri gördüm…
Seçime 45 gün kala Kesin sonucu şimdiden açıklayabilirim…
14 Mayıs akşamı yahut en geç haziran akşamı “Güçlendirilmiş Başkanlık Hükûmeti” rejimi bitiyor…
Güçlü Biricik adamın nihayet seçimi olacak
Yerine gelen yeni rejimin ismi şu:
“Zayıflatılmış Başkanlık Hükûmeti Sistemi…”
İsterseniz buna “İktidarsızlaştırılmış Yarıbaşkanlık Sistemi” de diyebilirsiniz.
İleride Altılı Masa’nın istediği “Güçlendirilmiş Parlamenter Sistem”e geçemezsek, 14 Mayıs’tan itibaren Türkiye artık bu rejimle yönetilecek.
“Güçlü Biricik adam” gidecek…
Yerine “ gücünü parlamentodaki ortakları ile paylaşan başkan” gelecek…
Bundan kendim kadar eminim…
Kazananı bilmiyorum lakin kaybeden kim söyleyeyim
Tabii kazanının kim olduğunu da söylememi isteyeceksiniz…
Şu karşılığı vereceğim:
Seçimi ister Erdoğan kazansın, ister Kılıçdaroğlu…
Güçlü Biricik adam rejimi artık “mümkün değildir…”
Sandıktan kim çıkarsa çıksın, oturacağı koltuk artık ona “Beni Kamu seçti, ulusal irade benim, istediğimi yaparım” diyebilme ve o denli davranma imkanı, hakkı ve gücü vermeyecek.
Ayrıca seçilse bile bunun Erdoğan’ın nihayet periyodu olacağını da unutmayalım.
Seçilirse artık önünde iki yol kalacak:
Ya yeterlice despotlaşacak…Bu da ona karşı olan cepheyi daha da genişletecek.
Ya da halkın anketlere nazaran kendisine karşı olan yüzde 60’ı ile barışacak.
Külliye devrinin sona erdiğini gösteren birinci işaret şimdiden geldi
Her ne olursa olsun… 2018 yılında Aka tantana ile geçtiğimiz
“Güçlendirilmiş Başkanlık Hükûmeti” sistemi esasen doğal olmayan ömrünü tamamlamıştır.
Bunu birinci anlayan da bürokrasi ve eşitlik sistemi olacaktır.
Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın HDP kararından sonra kimi Anayasa Mahkemesi üyelerini arayıp, sitem etmesi, adaletin daha şimdiden bunu anlamaya başladığını gösteren birinci işarettir.
Tek adamı bitiren seçim değil yüzde ’50 artı teğin küsürü’ oldu
Neden derseniz?
Cumhurbaşkanı için “Yüzde 50 artı 1’le” seçilmesi zorunluğu getiren bu ucube sistem duvara toslamıştır.
Üstelik bu sistem daha seçime gitmeden bitmiştir. Ufak bir test yapın…
Bir tarafa “Türkiye nasıl Üzücü yönetilir” diye yazın…
Karşısına da bugünkü idarenin iktisattan, Hariç siyasete, adaletten, insan haklarına, bayan haklarına, halka hesap vermeme kibrinden, akraba, yandaş kayırmacılığına ve partizanlığa kadar her icraatını alt alta yazın.
Artık açıkça demokrasi dışı bir rejime dönüşen bu sistemin iflasını görebilirsiniz.
Türkiye’nin hâlâ ortak aklı varsa, bu ucube sistemden bir Lahza Evvel kurtulmalıdır.
Bu AKP’nin de kurtuluşu olacaktır.
Demokrasinin ve ulusal iradenin en kuvvetli olduğu iki Özel gün
Şimdi geleyim neye dayanarak bu türlü bir sonuca vardığıma…
Biraz geriye dönelim.
24 Kasım 2011…
Türkiye parlamenter sistemle yönetiliyor.
O gün TBMM İstanbul Mukavelesi’ni görüşüyor.
Türkiye’yi bayan hakları konusunda uygar ülkeler ortasına sokacak olan kontrat TBMM’de 246 oyla geçiyor.
Bu sözleşemeye kimler oy verdi bir bakalım:
AKP, CHP, MHP…
Üç partinin üzerinde bu kadar geniş bir mutabakata vardığı Biricik karardı.
Sözleşmenin geçmesi için en Fazla AKP’li bayanlar çalıştı
(*) Mukavele Meclis’e Başbakan Tayyip Erdoğan’ın imzasıyla gönderildi.
(*) Sürecin hızlanması için en Fazla çalışanların başında periyodun Aile ve Toplumsal Siyasetler Bakanı Fatma Şahin vardı.
(*) Teklifi görüşüp, karara bağlayan Kadın-Erkek Eşitliği Komitesi’nin lideri AKP milletvekili Azize Sibel Gönül’dü…
(*) Kararı oy birliği ile kabul eden Dışişleri Komitesi’nin başında AKP Milletvekili Volkan Bozkır vardı.
(*) Mukaveleyi birebir gün jet süratiyle Meclis’e indiren TBMM Lideri AKP Milletvekili Cemil Çiçek’ti…
(*) Bu süreç içinde mukavelenin geçmesi için en Aka çabayı gösteren bayan derneklerinden biri, başında Başbakanın kızı Sümeyye Erdoğan’ın bulunduğu “KADEM’di” (Kadın ve Demokrasi Derneği) .
TBMM’yi tepeye taşıyan oylar nereden geldi?
Sözleşme o gün oturuma katılan milletvekillerinin, (sadece bir çekimser) tamamının oyu ile geçti.
Çekimser oy kullanan milletvekili, sonraki gün ‘Yanlış tuşa basmışım’ diye oyunu Evet’e çevirdi.
O veren partilerin seçimde aldığı oy yüzde 90’dan fazlaydı.
Yani Türkiye’nin merkezindeki iki parti ve farklı özelliğe sahip milliyetçi bir parti daha…
Kısaca bu mukaveleyi, Türkiye’nin en az yüzde 65’ini temsil eden merkez seçmeninin iradesi Meclis’ten geçirmişti.
“Konsensüs” nedir derseniz işte bu…
Gerçek “Toplumsal mutabakat” nedir derseniz, o da bu…
Güçlü başkanlık rejiminin tabana vurduğu Fazla Özel gün
Peki bu kontrat kaç oyla uygulamadan kaldırıldı?
Tek…
Yani oylama bile olmadı.
Düşünün TBMM’nin, Tüm partilerin dayanağı ile bayanlara verdiği kozmik haklar, kuvvetli liderin bir gece kararnamesi ile ellerinden alındı.
Sizce bu nedir?
Parlamentonun iflası mı?
Yoksa Güçlendirilmiş Başkanlık Sistemi’nin “Tek Adam, Biricik Parti Rejimi’ne” dönüşerek iflası mı?
Güçlendirilmiş Başkanlık Rejimi, sonunu hazırlayan birinci Aka darbeyi o gece aldı.
Yani güçlendirilmiş liderin kendini en güçlü, en dorukta hissettiği gece…
Demokratik parlamentonun ve ulusal iradenin öteki zirvesi
Yine geriye, 20 Yıl önceye dönelim.
1 Mart 2003…
Türkiye, tahminen de İkinci Dünya Savaşı’ından bu yana en Kıymetli ve en kritik kararını alacak.
TBMM, İkinci ırak Savaşı’nda Amerikan askerinin Türkiye üzerinden savaşa girmesine müsaade verip vermemeyi tartışıyor.
Bir manada savaşa girip girmemeyi…
Dönemin Başbakanı Abdullah Gül…
Ama iktidarın lideri o sırada Meclis dışında olan Tayyip Erdoğan…
Erdoğan bu tezkerenin geçmesini istiyor.
TBMM Liderli kürsüsünde AKP kurucusu ve o hareketin manevi ağabeylerinden Bülent Arınç var.
Türkiye kimlerin oylarıyla savaşa girmeyeceğiz dedi?
Türkiye’nin seçilmiş Meclis’i o tezkereyi reddediyor.
TBMM’nin en kuvvetli olduğu anlardan biridir o gün.
Yani Türkiye parlamenter sisteminin ve gerçek ulusal iradenin doruğuna , gücünün doruğuna çıktığı andır.
Tezkere o gün kimlerin oyu ile reddedilmiştir?
AKP, CHP ve HDP’lilerin…
Bu üç partinin aldığı oy, Türkiye’nin neredeyse yüzde 80’ine eşittir.
Demek ki, o gün “Külliye Rejimi” geçerli olsaydı, Türkiye savaştaydı…
|
Hazır olun 14 Mayıs akşamı şu tabloyla karşılaşacağız Gelelim 14 Mayıs akşamına… Bu seçimde iki merkez partinin, yani AKP ve CHP’nin alacağı oy ölçüsü şimdiden belirli: İkisinin oyunun toplamı yüzde 60 olacak. Buna bir Öbür merkez parti Düzgün Parti’yi eklerseniz, eder yüzde 70.. Yüzde 10 Meydan HDP’yi de eklerseniz yüzde 80… MHP ile Bir arada yüzde 85… Yüzde 85 orada lakin rejimin bahtını kim belirleyecek? Ama bu seçimin mukadderatını kim belirleyecek? Türkiye’nin yüzde 85’i mi… Yoksa, her biri 1 yahut 2 küsurlu ona yakın parti mi… Şu Lahza için Muharrem İnce’nin durumunu ele alın… Anketlere bakarsanız, alacağı küçük oyla dahi Türkiye’nin şu anki muazzam değişim isteğini bir hezimete dönüştürebilecek güce ulaştı.… Yüzde 70’in bayana verdiği hakkı yüzde 1 Geri alacak o denli mi? Ya AKP? Onun durumu farklı mı? İstanbul Sözleşmesi’ni Meclis’ten geçirme onurunu taşıyan parti, bir anda bayanların aldığı Tüm hakları Geri alma hareketinin taşeronu haline geldi. Düşünün o kudretli iktidar partisi, Hüda-Par üzere bayan düşmanlığı Taliban düzeyindeki bir parti ve Yine Refah üzere, ne oy alacağı; alacağı oyun yüzde sıfır küsur mu, yoksa 1 küsur mu olacağını bilemediğimiz, babadan oğula miras bir parti de, tescilli bayan hakları aksiliğini iktidara ve Meclis’e taşıyan trene alacak. Hatta o trenin lokomotifi olmasına bile müsaade verecek. Rejimin geleceğini hangi yüzde 1 küsur belirleyecek O nedenle şimdiden söylüyorum. Güçlendirilmiş Başkanlık Sistemi fiilen sona ermiştir. Şimdi asıl soru şu: Başkanı seçtirecek “Yüzde 50 artı 1’in” o meşum 1’i nereden gelecek? Kafa keseceğini söyleyen, bayanın nafaka hakkını bile elinden almaya tam teşebbüste bulunan, kendi üzere inanmayan, ibadet etmeyen herkesi ‘Kafası kesilmesi gereken”, domuz bağı ile öldürülmeye müstahak bir zındık sayan bir yüzde 1 mi? Yoksa daha Çok toplumsal adalet, bölüşüm isteyen; daha çevreci, bayana daha saygılı bir yüzde 1 mi… İnşallah ikincileri olur. Yoksa merkezin yüzde 60’ını oluşturan partiler akıllarını başlarına toplamazsa, gelen sistemin ismi “Yüzde 1 istibdadıdır…” Peki Ufak partilerin hiç mi Laf hakkı olmasın? Olsun doğal. Elbette Meclis’te temsil edilsinler. Elbette oylarına Müsait Milletvekili çıkarsınlar. Ama yüzde 1 küsur oyla, bayanlara verilmiş nafaka hakkını bile elinden alabilecek bir gücü sahip olmasınlar. Sahip oldukları yüzde 1’i, koskoca bir merkez partiyi bayan hakları konusunda rehin alacak bir güce çeviremesinler. Ya demokratik temsil diyorsanız… O adil temsil fakat parlamenter sistemde Muhtemel olabilir. Seçilmek için ne değerine olursun olsun yüzde 50 artı 1’e muhtaçlığı olan bir başkanlık sistemi değil. Güçlü liderler 14 Mayıs akşamı şu soruyu soracak O yüzden eminim 14 yahut 28 Mayıs akşamı bu ülkenin merkez partileri olduğunu argüman eden partilerin başkanları kendi kendilerine şu soruyu soracaklar: “Değdi mi?” ‘Başkanı güçlendirelim derken, koskoca ülkenin sağduyulu Tüm merkezini iktidarsız, takatsiz, güçsüz hale getiren bu ucube rejimi nasıl yarattık?’ Yeni rejimimiz, yeni kuvvetli liderimize ve hepimize iyi olsun… Ama şurası Kesin 14 Mayıs’tan itibaren bu ülkeyi yalnızca Külliye’nin duvarları ortasından yönetim etmek Mümkün olmayacak.
|
Yorum Yok