Fehmi Koru*
Eskiler “Yiğidi öldür, hakkını yeme” diye Beyhude dememişler.
Hakkı teslim etmek değerli.
AK Parti heyetinin HDP’ye gerçekleştirdiği ziyareti ‘doğal ve doğru’ bulmak her yiğidin yapabileceği bir yorum değildi. Siyasetçiler çoklukla zihniyetlerini kendi kelamlarıyla yoğurdukları seçmen kitleleriyle Aksi düşmek istemezler zira. HDP konusundaki görüşleri her Vakit Misli olmuş MHP’nin önderi, sadece ittifak ortağını üzmemek için, en zoru kabullendi.
Ziyaret için ‘doğal ve doğru’ tespitini yapan politik figür, MHP başkanı Devlet Bahçeli.
Böylece hakkı teslim etme borcumu ödemiş olduğumu sanıyorum.
Yalnız ziyareti onaylamakla da kalmadı MHP önderi, HDP’ye yönelik birçok kelamlar, kapatma niyeti ve bu yolda tereddüdü olanları teşvik, yasal bir parti olmasına Karşın HDP’yi terör örgütüyle eş-değerde görme üzere bir geçmişi bulunan Beyaz Parti’nin, bir heyetle kapısına kadar giderek verdiği yeni imajda aksilik ve tutarsızlık aradığı için, muhalifleri ve bu ortada CHP’yi ve önderi Kemal Kılıçdaroğlu’nu da, Fazla Misli tabirlerle eleştiren Tekrar o…
MHP önderi Devlet Bahçeli…
En dikkat cazibeli cümlesi şu MHP önderinin:
“Kılıçdaroğlu’nun hiçbir Laf ve aksiyonu CHP’nin geçmiş genel liderleriyle bağdaşmamaktadır.”
Bir günde iki dikkat cazibeli değerlendirmenin siyasetçilerden gelmesine pek hazırlıklı değiliz; bunu da başardığı için ayrıyeten övülmeyi hak ediyor MHP önderi.
Gerçekten de dediği hakikat: Kemal Kılıçdaroğlu CHP’nin Fazla partili devirde başında görmeye milleti alıştırdığı genel liderlere hiç benzemiyor.
İsmet İnönü’den Deniz Baykal’a uzanan doğrusal çizgiyle bir ilgisi yok Kılıçdaroğlu’nun…
1980 askeri darbesi sonrasında CHP kapatılmıştı, tekrar açılması Mümkün hale geldiğinde, o yola başvurmak yerine yeni bir partiyle -DSP ile- yoluna devamı daha yanlışsız bulan Bülent Ecevit bir ölçü istisna sayılabilir.
Belli bir anlayışı ‘gardrop Atatürkçülüğü’ ile yaftalayan, Necmettin Erbakan’ın MSP’si ile ‘tarihsel yanılgı’ değerlendirmesi eşliğinde koalisyon paydaşlığı yapan da Ecevit’ti.
Kabul edelim ki, CHP’nin şimdiki başkanı, Kemal Kılıçdaroğlu, kendisinden evvelki genel liderlerin izledikleri çizgiyle bağdaşmayan özelliklere ve icraatlara sahip.
Parti kapatılmasına karşı çıkıyor.
Kendisinden evvelki liderlerin seçilmesin diye 367 mazereti icadını Anayasa Mahkemesi önüne götürdükleri -bu ortada kendisinin de müracaat heyetinde yer aldığı- Abdullah Gül’ü bir evvelki seçimde cumhurbaşkanı seçtirmeyi bile düşünmüştü.
‘Post-modern müdahale’ ile hükümet devirmiş askerlerin vesayet altında tuttukları Türkiye’nin en Kıymetli -hatta simgesel- imajı olan başörtüsü yasağının fiilen sona ermesinde belirleyici rol oynadığını kendisi açıkladığı üzere, yasağın bütünüyle kaldırılması gayesiyle Yasa değişikliği teklifini de Yeniden o yaptı.
Gerçekten de, sadece bu birkaç başlık bile, Kemal Kılıçdaroğlu’nu ve onun başkanı bulunduğu CHP’yi, eski genel liderlerden ve eski CHP’den farklı hale getirmeye yetiyor.
CHP’nin bu yeni hali, tarihi olarak temsil ettiği, siyasi hayatımızda varlığına alışılmış alandan CHP’nin ayrıldığının ilanı manasına geliyor.
Siyaset boşluk kabul etmez. Mevcut olan bir Meydan boşalmış yahut boşaltılmışsa o Meydan öbürleri tarafından doldurulmaya Aleni hale gelmiş demektir.
Günümüzde sanki hangi politik görüş ve o görüşün kurumsal kimliği, eski CHP’nin vaktiyle karşıladığı fonksiyonu yerine getiriyor olabilir?
Eskiden CHP’nin politik alanı etkileyebildiği periyotlarda, insanların özgürlüklerinin Yalın münasebetlerle kısıtlanabildiğini, basının baskı altında tutulduğunu, partilerin kapatılmasında rol oynandığını, millete haksızlıklar yapıldığını, yaşatılan ekonomik badirelerin ekmeğin karneye bağlanmasına yol açtığını, ülkenin Geri bıraktırıldığını ve bunlara benzeyen daha birçok tenkitleri, Beyaz Parti sözcülerinin -özellikle de genel lideri Tayyip Erdoğan’ın- ağzından her fırsatta işitmişizdir.
Kılıçdaroğlu CHP’si ise, Selahattin Demirtaş ve Osman Kavala başta olmak üzere cezaevlerinde tutulan, müzikçi Gülşen üzere bir latife yüzünden gözaltına alınıp sonradan hareketleri kısıtlanan bireylere yapılanın yanlışlığını söylüyor.
Dün bir fırıncı birtakım kelamları yüzünden gözaltına alınmıştı; muhtemelen buna da karşı çıkmış olabilir yeni CHP…
Hak ve özgürlükler taraftarı bir yerde duruyor Kılıçdaroğlu ve başında bulunduğu parti.
Ülkeyi Geri bıraktığı ithamına muhatap partinin başkanı, ABD’de ilim yuvalarını ziyaret edip oradan ülkeye bildiriler iletilmesini sağlıyor, İngiltere’ye gidip memleketler arası sermayenin tekrar Türkiye’ye yatırım yapmasının ön kaidelerini oluşturmaya çalışıyor, yaşanan ekonomik ıstıraplar için tahliller üretme eforu içerisinde…
Bunlar nitekim de CHP’den ve başkanlarından şimdiye kadar görülmeyen telaffuz ve girişimler…
Liderinin farklı bir kulvara yöneltmesiyle CHP tarafından terk edilmiş Meydan da boş değil. Geçmişte CHP’nin yaptığı ileri sürülen ve bu yüzden tenkitlere muhatap edilmesini getiren ne varsa, onları savunan, o yoldaki uygulamalardan yana hal Meydan siyasetçiler günümüzde Tekrar var.
Sözleri ve aksiyonları CHP’nin eski genel liderlerine benzeyen siyasetçiler günümüzde de Noksan değil.
Eski CHP’nin yeri Yeniden dolu.
Aynı fonksiyonu günümüzde üstlenenler Yeniden var.
Bazıları CHP’nin Çok uzağında değil o tiplerin, muhtemelen eskiye bakıp dövünenler CHP içerisinde de bulunuyor; fakat eski CHP zihniyetini benimsemiş öbürleri da politik alanda varlıklarını hissettiriyorlar.
CHP’ye ve şimdiki önderine bakıp geçmişle mukayesede bulunan ve gördükleri ayrım yüzünden hayıflananlar aslında Beyhude üzülüyorlar.
Sözü buraya kadar getirmişken, “Eski CHP’nin yerini günümüzde hangi politik çizgi dolduruyor?” sorusuna da yanıt vermek isterdim, fakat kendimde o cüreti bulamıyorum.
Cesaretsizliğimi bağışlayın.
*Bu yazma fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.
Yorum Yok