* Fehmi Koru
Altı liderin Millet İttifakı’nın cumhurbaşkanı adayını belirleme maksatlı dünkü toplantısından nasıl bir Sonuç çıktı?
Toplantıya katılan partilerden birinin sözcüsünden “Kamuoyu Bazen bekliyorsa o İsim olacak” mesajı duyuldu.
Bir Öbür partinin Kıymetli bir ismi, toplantının akabinde, sonradan sildiği “Millet beşten büyüktür” mesajını kamuoyuyla paylaştı.
Süreci yakından izleyen gazetecilere nazaran, Meral Akşener dışındaki başkanlar, masa arkadaşları CHP genel başkanı Kemal Kılıçdaroğlu’nun adaylığını destekleyeceklerini açıklamışlar, Akşener CHP’den seçilmiş İstanbul ve Ankara büyükşehir belediye liderlerinden birinin Namzet gösterilmesini karşı Teklif olarak ileri sürmüş… Diğerleri “Partimin idaresini ikna edemem” diyen Akşener’e, itirazcılarla konuşup iknaya çalışması tavsiyesinde bulunmuşlar…
Acaba nitekim bu türlü mi oldu, yoksa bu türlü olduğunun sanılması mı isteniyor?
Politikacılar Laf konusu olduğunda zihnimde geçmişe ilişkin taraflardan şahsen dinlediğim olaylar Çabucak zihnimde canlanır.
İşte biri: İki Musevi işadamına ait Alarko fabrikasında grev çıkmıştır. Devir, ulusal cephe diye anılan Süleyman Demirel’in MSP ve MHP ile kurduğu koalisyon hükümeti devridir. Fabrikadaki grevi kısa adı MİSK olan Türkiye Milliyetçi Personel Sendikaları Konfederasyonu başlatmıştır. MİSK üzerinde MHP’nin ve lideri Alparslan Türkeş’in tesiri bulunduğu bilinmektedir.
Olayı Fazla sonraları bana aktaran Alarko’nun sahiplerinden Üzeyir Garih Ankara’ya gidip Türkeş’i makamında ziyaret eder ve ona grevin ülke sanayii ile iktisadına verdiği ziyanı etraflıca anlatır. Ondan grevin sona erdirilmesi konusunda yardım talep eder.
Gerçekten de Laf verdiği gün, sabah erkenden, grevci emekçilerin şaşkın bakışları altında fabrikaya gelir MHP önderi. derhal işveren katına çıkartılır. Üzeyir Garih ve ortağı İshak Alaton’la konuşur, onlardan yaptıkları üretim konusunda bilgi alır. Sohbet 10-15 dakika sürer. Bahisler bitince Türkeş muhataplarından o günkü gazeteleri kendisine getirmelerini ister, getirildiğinde de bir köşeye çekilip hem kahvesini içer hem de uzunca bir mühlet gazetelere göz gezdirir.
Aradan bir saatten Çok vakit geçince kalkar Türkeş, çıkarken de kendisini uğurlayan İshak ve Üzeyir beylere, “Hemen çıksaydım grevci personeller görüşmemizi Çok önemsemezlerdi, onun için gazeteleri mütalaa ederek vakit geçirdim” açıklamasında bulunur.
O ziyaretten sonra MİSK Alarko fabrikasındaki greve nihayet verir.
Benzer bir Hadise koalisyon pazarlıkları sırasında Süleyman Demirel’e de atfedilir. O da, kısa süren bir pazarlıktan sonra ziyaret ettiği partiyi Çabucak terk etmez, kendisine getirilen gazetelerle bir köşeye çekilerek vakit geçirir. O ziyaret üzerine gazetelerde sonraki gün içeride çetin pazarlıklar geçtiği yollu haberler çıkar.
Verilmek istenen izlenim de budur zati.
Ne dersiniz, dünkü altı başkan buluşması da dışarıya yansıyan cinsten izlenim Eda niyetiyle sonlandırılmış olabilir mi?
Kuşkumun temelinde, baştan beri zihnimde yer eden YETERLİ Parti genel başkanı Meral Akşener’in Millet İttifakı’nın cumhurbaşkanı adaylığı belirleme sürecini, kendisinin “Ben Namzet değilim, sistem değişip tekrar başbakanlı parlamenter sisteme geçildiğinde başbakan olacağım” açıklaması istikametinde bir Sonuç için değerlendirdiği niyetim yatıyor.
Aday gösterilmesi kamuoyu tarafından beklenen İsim –Kemal Kılıçdaroğlu– masanın öbür iştirakçilerine cumhurbaşkanlığı yardımcılığı Eda niyetindeydi; Akşener, onun bu niyetini kendisine verilecek Biricik reis yardımcılığına dönüştürmek istemiş olabilir diye düşünüyorum.
“Diğer önderlere onurlu Öbür misyonlar düşünülsün, ben Biricik cumhurbaşkanı yardımcısı olayım ve günlük işlerin yükünü ben üstleneyim” pazarlığı…
Olabilir mi bu türlü bir pazarlık? Birinci buluşmadan itibaren yaptığı açıklamalar ve onlarla verdiği izlenimleri yürüttüğünü sandığım bu pazarlığa hazırlık maksatlı olarak değerlendiriyorum.
Tek cumhurbaşkanlığı yardımcılığı görüşüne masanın konuklarından istikbal Partisi genel başkanı Ahmet Davutoğlu itiraz etmiş olabilir. nihayet birkaç gün içerisinde Evvel başkanların en kıdemlisi Temel Karamollaoğlu‘nun, daha sonra da müstakbel aday Kemal Kılıçdaroğlu’nun Ahmet Davutoğlu’nu ziyaretlerini onu itirazından vazgeçirme teşebbüsleri olarak okuyorum.
Yanılıyor olabilir miyim?
Elbette olabilirim.
Sonuçta bir pazarlığın döndüğü ve Meral Akşener’in pazarlığın merkezinde bulunduğu bir gerçek.
“Acaba” diyorum, “Akşener’in 2018’de yapılan nihayet cumhurbaşkanlığı seçiminde, evvelce çatı Namzet projesine Olumlu bakar ve o yolda açıklamalar yaparken, apansız farklı bir görüşle ortaya atılıp ‘Seçilebilirim, ben Namzet olacağım’ ısrarıyla projeye karşı çıkması da bir pazarlıkla mı ilgiliydi?”
Politik deneyimleri Akşener kadar eskilere gitmeyen, dolayısıyla Alarko ve koalisyon pazarlıklarında dönen ince taktikleri bilmeyen muhatapları, onun niyetini hakikat okuyamadıkları için mi, Amel o Vakit sarpa sarmıştı?
Öyleyse ve o Vakit gerçek okunamamışsa, sanki şu nihayet dönemeçte, Akşener’in misal formülle yürütmek istediği pazarlık da, masanın öteki iştirakçileri tarafından benim anladığım formda algılanmıyor olabilir mi?
Yanlış manaya tekrar yanlış Sonuç getirebilir…
Tıpkı 2018 yılında olduğu üzere, bu Kez de sandıktan Beyaz Parti-MHP lehine bir durum ortaya çıkabilir.
Bu soruları zihnimden atamadığım halde, şimdiki tabloya bakıp masanın bileşenlerinin bu defa Akşener’in niyetini hakikat okuduklarını çıkarmak da mümkün.
Zaten ortamın bu kere yanlışlığa müsaade vermeyecek özellikleri de ortada.
Millet İttifakı’nı bozan, bunu hangi emelle yapıyor olursa olsun, hem cumhurbaşkanlığı hem de Milletvekili seçimlerinde zaferi Cumhur İttifakı’na İkram etmenin sorumluluğunu da üstüne alacaktır.
Geçmişte tarafların birbirini gerçek anlamadığı bir ortamda, onlar ismine yaptığım zihinleri okuma temrini tipinden birkaç imla işe yaramıştı.
Umarım, bu defa da bu imla işe fayda.
*Bu yazma fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.
Yorum Yok