Fehmi Koru*
Gazeteci Uğur Mumcu suikastı üzerinden tam 30 Yıl geçmiş. Öldürüldüğünde 52 yaşında olduğuna nazaran, yaşasaydı şu sıralarda 82 yaşını sürdürüyor olacak ve eminim, ağzı olanın konuştuğu, Çabucak herkesin 140 harfle görüş açıklayan birer muharrire dönüştüğü günümüzde, münakaşa tabanına Olumlu katkılar sunacaktı.
Dün gazetelere baktım, 30. Yıl vesilesiyle suikast hatırlanmış, fakat meydana geldiğinde Türkiye’yi derinden sarsmış, kendisine yakın siyasi çizgide sapmalara yol açmış bu suikastın içyüzü konusu yazılarda nedense es geçilmiş…
Türk basınının Kıymetli isimlerinden Uğur Mumcu’nun siyasi bir suikasta uğradıktan 30 Yıl sonra bile suikast faillerinin hala meçhul kalması, Türk basını için hiç de övünülecek bir durum değildir.
Suikasttan Çabucak sonra çabucak yapıştırılan yafta haydi neyse, lakin ortadan geçen bu kadar Vakit ve ortada bilgimiz dahiline giren birçok olaya karşın, o cinayeti hala ‘faili meçhul’ saymak Aka bir ayıp.
Suikastın gayesi ortada
Askeri periyotta diğer partilerle Bir arada kapatılmış olan Cumhuriyet Kamu Partisi’nin (CHP) yine açılmasından ve başına Deniz Baykal’ın gelmesinden kısa müddet sonra öldürüldü Uğur Mumcu.
CHP’nin tekrar siyasi hayata başlaması (9 Eylül 1992) ile Mumcu’nun katledilmesi (24 Ocak 1993) ortasında, Deniz Baykal, nihayet birkaç Yıl içerisinde Kemal Kılıçdaroğlu’nun partisini daha geniş kitlelere sempatik hale getirmek için başlattığına benzeri bir açılım gayreti içerisine girmişti.
O günlerde kendisiyle görüşmelerimden de bunu biliyorum.
Mumcu suikastı her şeyden Evvel o teşebbüsü baltaladı. CHP’ye ve Türkiye’ye 25 yıldan Çok mühlet kaybettirerek…
Cinayeti planlayanlar pek Fazla taraftan gayelerine ulaştılar.
Suikastla hiç ilgisi bulunmayan kesitler suçlandılar ve cemiyet olaydan sonra Önemli bir bölünmeye uğradı.
Failleri ismen olmasa da aşikardı meğer. Akabinde başgösteren esaslı tansiyona bakılarak faillerin nerede aranması gerektiği ayrım edilebilirdi. Bunu yapması kendilerinden beklenecek eli kalem tutanlar ve onların Yargıç olduğu basın topluluğu, Ancak değneğini bellediği üzere yaklaştılar olaya. Kendi önyargılarının eseri olan ‘olağan şüphelileri’ suçlamakla yetindiler.
Katiller ‘Ortaçağ karanlığı’ diye isimlendirilen bir gölgede arandı ve bulundu da.
Tabii gerçek failler değildi bulunanlar…
Gerçek failleri aramak Mumcu Ailesi’ne kaldı.
Onların bulgularını bile yanlışsız dürüst paylaşmadılar.
Güldal Mumcu katillerin peşinde
Hayatı bir suikastla yarım kalmış olan meslektaşımızın eşi Güldal Mumcu canilerin peşinde yaşadıklarını ‘İçimden geçen zaman’ ismini verdiği kitapta anlatıyor.
Bir Devre Güneydoğu’da işlenmiş ve failleri meçhul kalmış bir sıra cinayetin tetikçisi olarak bilinen ‘Yeşil’ kod isimli Mahmut Yıldırım’ın 1996 yılı kurban bayramında ellerinden tuttuğu iki çocukla meskenlerine kadar gelmesi olayını…
Yeşil, hala kayıplarının yasını tutmakta olan Güldal Hanım’a “Olayın failini bulsak sizin için kâfi olur mu?” sorusunu yöneltmiş.
“Ben gerçeği istiyorum” karşılığını alınca şu soru gelmiş Yeşil’den: “Olayı yapanı bulsak, sonra etrafından da birkaç şahıs bulunsa sizin için kâfi olur mu? Siz ne isterseniz olacak.”
Güldal Hanım bir Sefer daha “Ben gerçeği istiyorum” mukabelesinde bulununca Yeşil’den şu reaksiyon gelmiş: “Ha, siz hepsini istiyorsunuz. O Vakit üç Tane gül alacağım, birini başbakanlığa, birini Çeçenistan’a, birini de Uğur Bey’in öldürüldüğü yere bırakacağım.”
Ne demek artık bu?
Savcı “Devlet yaptı” diyor
Uğur Mumcu suikastını araştırıp faillerini bulmakla misyonlu birinci cumhuriyet savcısının ismi ülkü Coşkun.
Savcı beyefendi suikasttan üç hafta sonra, 18 Şubat günü, Mumcu Ailesi’nin meskenine gelir. Ailenin avukatı Emin değer ile Uğur Mumcu’nun ablası Beyhan Gürson da o sırada evdedir. Güldal Mumcu ortadan geçen üç haftalık müddette neden sonuca ulaşılmadığını sorguladığında, savcı ülkü Coşkun’dan beklemediği bir yanıt alır.
“Güldal Hanım üstüme gelmeyin. ‘Namus borcu’ dediler ancak bugüne kadar hükümetin hiçbir üyesi belgenin ne olduğunu bana sormadı. Bu işi devlet yapmıştır. Siyasi iktidar isterse çözer.”
“Bu işi devlet yapmıştır” diyen devletin mevzuyu araştırmakla görevlendirdiği savcıdır.
Acılı eş, “Nasıl yani, hani Amerikan sinemalarında izlediğimiz üzere mi? Temizlikçilerini de yolladılar mı?” deyince, savcı ülkü Coşkun, “Evet, fakat bu söylediklerimi basına açıklarsanız yalanlarım” yansısını verir.
Dört kişinin işittiği kelamlarını sonradan palavralar da.
Tıpkı daha sonra Mehmet Ağar’ın da Yine Güldal Mumcu’ya sarf ettiği içinde ‘tuğla’ geçen cümlesini yalanlayacağı gibi…
Adalet bakanı “Tuğla çekilince duvar yıkılır” diyor
Mehmet Ağar o sırada eşitlik bakanıdır. Polisin yakaladığı bir Küme ‘olağan şüpheli’nin suikast günü tutuklu oldukları resmi dokümanlardan anlaşılmış, bahis dallanıp budaklanınca, eşitlik bakanı Ağar, “Bu sehven yapılmış bir hata” açıklamasında bulunmuştu.
Güldal Mumcu yanına avukatları Emin Değer’i de alıp bakana sarfiyat. ‘Sehven’ konusunu konuşurlarken, Güldal Hanım, “Karşımıza Daimi mahzurlar çıkıyor; bir duvar örülüyor sanki” deyince bakan, Mülkiye’den mektep arkadaşına, “Evet Güldal, bir duvar örülüyor” mukabelesinde bulunur.
Bunu duyan Güldal Hanım, “O Vakit bir tuğla çekin, duvar yıkılsın” der bakana.
Cevap, “Çekemem” olur.
“Tuğlayı çekin, kenara çekilin” der Güldal Hanım.
Ağar, “Onu da yapamam” der.
Ülkü Coşkun’un “Bu işi devlet yapmıştır, siyasi iktidar isterse çözülür” kelamı hatırlatılınca, Ağar “Aptal bunlar, bu türlü şeyler söylenir mi?” karşılığını verir.
Kendisine “O Vakit öbürleri çeker, altında kalırsınız” denildiğinde de, müstehzi bir sözle, gülümseyerek, “Ona kimsenin gücü yetmez” reaksiyonunda bulunur Ağar.
Daha ne istenir ki…
Yeşil…
Sonradan Uğur Mumcu suikastı konusu elinden alınan savcı ülkü Coşkun…
Dönemin eşitlik bakanı Mehmet Ağar…
Hadi bunlar zihinleri kapalı önyargılılara bir şeyler Anlatım etmedi, şu nihayet birkaç ay içerisinde Necip Hablemitoğlu suikastı hakkında öğrenilenler de mi zihinleri açmaya yetmedi?
Okuduğum bahse ait yazılar bana bu soruyu sordurdu işte.
*Bu yazma fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.
Yorum Yok